Chance Vought F-4U 1D Corsair USMC VMF-512 USS Gilbert Islands 1945

De Vought F-4U Corsair was een eenzitter Amerikaans jachtvliegtuig dat voornamelijk dienst deed in de Tweede Wereldoorlog. Het was ontworpen als een op een carrier gebaseerde machine en de F4U-1D-versie was een upgrade om een ​​lading raketten te vervoeren die op permanente lanceerrails werden gedragen, evenals dubbele pylonen voor bommen of droptanks. Deze aanpassingen veroorzaakten extra weerstand, maar de extra brandstof die door de twee droptanks werd vervoerd, zou het vliegtuig ondanks zware ladingen nog steeds in staat stellen relatief lange missies te vliegen. Andere aanvankelijke Vought Corsair-ontwerpproblemen leidden tot herziene kortere vleugels die werden aangepast aan de beperkte hangruimte aan boord. Ook een vrij zicht in de cockpit en de verbeterde hoogte van de pilotenstoel zorgden voor essentieel extra zicht. Dit Oxfords-model bevat de fysieke verfijningen van de F-4U-1D-variant.

Het vliegdekschip USS Gilbert Islands was een Commencement-Bay class escort carrier van de Amerikaanse marine. Ze werd in april 1945 omgeleid van manoeuvres voor de kust van Hawaï en ingezet bij een escortetransportmacht die tot taak had Okinawa te sluiten. Aan boord bevonden zich haar vloot van Vought F-4U Corsairs en het US Marine Corps VMF-512 Squadron. De USS Gilbert-eilanden arriveerden in mei voor de kust van Okinawa en tijdens de daaropvolgende Slag om Okinawa. VMF-512 vliegtuigen beschoten en beschoten betonnen dugouts, troepenconcentraties, munitie en brandstofdepots. Daarna hielpen ze de afgelegen Japanse vliegvelden en installaties neutraliseren. Het squadron bleef op vliegdekschepen en aan het einde van de oorlog, als onderdeel van de naoorlogse terugtrekking van de strijdkrachten, werd de VMF-512 op 10 maart 1946 buiten dienst gesteld.
'The Mad Cossack' was nr. 26 in de Corsair-vloot die deelnam aan de Okinawa-aanval en werd zo genoemd vanwege de witte beschilderde tekening op de neus.